1 maja 2004 roku Polska wraz z Cyprem, Czechami, Estonią, Litwą, Łotwą, Maltą, ze Słowacją, Słowenią i z Węgrami wstąpiła do Unii Europejskiej. Było to największe w historii rozszerzenie UE. Rządy państw Europy Środkowej traktowały integrację ze strukturami europejskimi jako ostateczne przełamanie istniejącego w latach 1945–1989 dwubiegunowego podziału kontynentu na konkurujące i wrogie obozy ideologiczno-polityczne.
Członkostwo w UE ma wpływ na rozwój gospodarczy Polski poprzez m.in. regulacje unijne (w szczególności te dotyczące jednolitego rynku), handel zagraniczny, transfery z budżetu UE, bezpośrednie inwestycje zagraniczne oraz swobodny przepływ osób.
Polska była największym (w wartościach bezwzględnych) beneficjentem netto budżetu UE w perspektywie finansowej 2007–2013.
Saldo transferów pomiędzy Polską a Unią Europejską w latach 2004-2021 (do końca listopada 2021 r.) jest dla Polski dodatnie i wynosi prawie 141,8 mld EUR.
Wg danych Ministerstwa Finansów na koniec listopada 2021 r. Polska wpłaciła od maja 2004 r. do budżetu UE ponad 68,6 mld EUR (uwzględniając zwroty oraz składkę). W tym samym okresie Polska pozyskała z unijnego budżetu prawie 210,4 mld EUR. Dotychczas Polska otrzymała z UE:
137,2 mld EUR w ramach polityki spójności (ok. 65,2% całości wartości transferów);
około 66 mld EUR w ramach polityki rolnej UE (ok. 31,4% całości wartości transferów);
na pozostałe kategorie transferów (m.in. środki przedakcesyjne, CEF, Fundusz Migracyjny, a także tzw. pozostałe transfery) przypada ok. 3,4% całości wartości transferów.
W okresie styczeń-listopad 2021 roku saldo w rozliczeniach Polski z Unią Europejską jest dodatnie i wynosi 9 949 mln EUR.
